Strafbal hockey

Een strafbal bij hockey is als een penalty bij voetbal. De scoringskans bij een strafbal is erg groot. De strafbalstip ligt op 6 meter en 40 centimeter afstand van het doel. Het is daarom ook erg ingewikkeld om als keeper deze bal te stoppen.

Wanneer strafbal hockey?

Een strafbal kan voortkomen uit verschillende overtredingen, maar de meest voorkomende is dat iemand de bal met zijn lichaam tegenhoudt voor het doel. Het maakt in dit geval niet uit of het opzettelijk is of niet. De bal wordt gelijk op de stip gelegd. De straf op het maken van een overtreding binnen de cirkel die een gegarandeerd doelpunt voorkomt, resulteert ook in een strafbal.

Een strafbal kan hiernaast ook nog door andere overtredingen komen. Het maken van een opzettelijke overtreding op een tegenstander in balbezit in de cirkel resulteert ook in een strafbal. Het opzettelijk hakken van de tegenstander in je eigen cirkel kan dus resulteren in een strafbal.

Je kunt ook een strafbal tegen of voor krijgen als een verdediger binnen de cirkel een opzettelijke overtreding maakt waardoor de tegenstander niet in bal bezit kan komen.

Het kan dus per scheidsrechter verschillen wat de uitkomst is tijdens een wedstrijd. Het is namelijk erg moeilijk in te schatten wat een wel of niet opzettelijke overtreding is.

Regels strafbal hockey

De regels bij het nemen van een strafbal zijn niet bepaald ingewikkeld. Er zijn maar twee spelers betrokken bij een strafbal, degene die de bal neemt en de keeper. Het spel gaat bij hockey niet verder wanneer de strafbal er niet in één keer ingaat, dus er hoeve geen veldspelers de cirkel in te komen rennen.

Ondanks dat er geen rebound is moeten de overige spelers achter de 23-meterlijn staan, terwijl de strafbal wordt genomen. 

Het nemen van een strafbal is niet zo ingewikkeld. Je mag bij het nemen van een strafbal één of twee stappen zetten, maar de bal moet in één keer gespeeld worden. Je mag een strafbal dus niet nemen met een sleeppush, dat zou oneerlijk zijn.