Een hockeyveld is 91,4 meter lang en 55 meter breed en is dus wat kleiner dan een voetbalveld. We hockeyen tegenwoordig op zand-, semi- of watervelden, maar vroeger werd er gehockeyd op gewoon gras.
Een hockeyveld heeft aan beide kanten van het veld een cirkel en is verdeeld in 4 kwarten. Het veld wordt verdeeld in kwarten door de 23 meter lijn aan beide kanten van het veld en de middenlijn. Een 23 meter lijn ligt aan iedere kant 23 meter van de achterlijn, hier worden de lange corners genomen.
Een zandveld is een hockeyveld van kunststof gras waar zandkorrels overheen zijn gestrooid. De hoeveelheid zand die er op een zandveld ligt is erg belangrijk voor hoe fijn het speelt. Spelers vinden het vaak fijn als er weinig zand ligt op het veld, dit is wel slechter voor het veld zelf.
Veel zand op een zandveld zorgt ervoor dat de bal trager over het veld beweegt en niet stuitert. Een hockeywedstrijd op een zandveld eindigt vaak ook met schaafwonden, want als je valt schuurt het veld enorm!
Een semi-waterveld is een goedkoper alternatief voor een waterveld. Het veld heeft een klein laagje zand die eigenlijk niet echt te zien is door het kunstgras.
Een semi-waterveld moet nat zijn om er op te spelen. Het veld wordt daarom gesproeid als het niet aan het regenen is. Als je op een goed semi-waterveld speelt, lijkt dat erg op een waterveld.
Een waterveld is de duurste optie voor een hockeyveld en heeft geen zand op het veld liggen. Het veld moet nat zijn wanneer je erop speelt en wordt daarom ook besproeid met water. De sproeiers van deze velden zijn meestal in de grond langs de zijlijn verwerkt.
De bal rolt sneller op een waterveld en stuitert vaak meer dan op andere velden. Een ander voordeel van dit veld is dat je niet helemaal open ligt als je een keer valt, dit is helaas wel het geval op een zandveld.